Spaans is altijd een taal geweest die ik heel graag heb willen leren. Het is zo’n mooie taal om te horen en toch heb ik, (tot een week geleden, mezelf er nooit toe gezet om er daadwerkelijk mee aan de slag te gaan.
Buenos dias
Tot ik een mailtje ontvang vanuit Málaga. Joost van JongLeren.es vertelt me dat Joyce en hij mij de kans willen geven aan de slag te gaan als stagiaire bij hun stagebemiddelingsbureau. Yes! Eindelijk komt er iets op mijn pad wat kan helpen om mijn Spaans op te krikken. Verder dan buenos dias, una cerveza por favor en adios kom ik namelijk echt niet.
Om alvast een beetje van het Spaanse leven hier mee te krijgen, krijg ik van JongLeren.es voor een week taalles aangeboden bij de beste taalschool van Málaga: Instituto Picasso. Klinkt al lekker Spaans toch? Ik ben wel benieuwd vanuit welke taal ik de Spaanse les krijg: Nederlands of Engels? Tijdens mijn eerste stageweek, de week voor de taalles, vraag ik het aan Joyce. Lachend kijkt ze me aan. “Gewoon vanuit het Spaans hoor!”
…Yeah right. Spaans leren vanuit het Spaans. Dat kan toch niet?
Dagdromen
Wel dus! Samen met Maaike, de andere stagiaire bij JongLeren.es, begin ik op maandag om 10:00 uur. We zitten in een klasje met drie andere studenten. Een Britse man, een andere Nederlandse jongen en een Noors meisje. De laatstgenoemde snapt er maar weinig van dus Maaike en ik voelen ons in vergelijking nog slim ook. Omdat we met slechts drie anderen les hebben, is er meer dan genoeg aandacht voor iedereen. Positief natuurlijk, maar het is soms ook confronterend. Als je op school altijd een dromer bent geweest, zoals ik, maak je hier met dagdromen echt geen schijn van kans. Is ook niet nodig trouwens, want Spaans leren is veel leuker dan voor je uit staren!
Op de taalschool spreken de docenten nog slechter Engels dan Louis van Gaal. We moeten het dus echt doen met gebrekkig Spaans en een heel klein beetje Engels, maar vooral met handen en voeten. Zowel de docenten als wij.
Ja, ja. ‘That’s another biscuit!’
Zelfs bij ons, studenten die bij aankomst bijna geen woord Spaans spreken, slagen de docenten erin ons van alles te leren. Van hoe je jezelf in Spanje aan iemand voorstelt (altijd met twee zoenen!!), tot aan wat het resultaat is als je teveel chocolade eet, namelijk ‘un bébé de chocolate’. We leren Spaans op de meest creatieve manieren, door middel van spelletjes, tekenen en noem maar op.
Door al dat gelach gaat de week razendsnel voorbij. Moe, maar ook voldaan beginnen Maaike en ik aan ons weekend. Voor de laatste keer zeggen we onze lieve docenten gedag. Hasta luego!
Dus. Als je in Málaga bent en je wil graag meer weten dan alleen hoe je een biertje bestelt in het Spaans, dan raad ik zeker aan om taalles te nemen! Kijk op de taalles pagina voor taalscholen in Málaga en omgeving.
Saludos,
Esther
