Op dinsdag 4 februari was het zover, na een paar maanden voorpret vertrok ik eindelijk naar Spanje. Ik had er super veel zin in het avontuur dat mij stond te wachten. Mijn moeder ging de eerste paar dagen met mij mee, niet alleen voor de gezelligheid maar ook voor het helpen bij het klaarmaken van mijn kamer en de eerste boodschappen en voor het vervoer. Want ik ging wonen en stagelopen in de prachtige stad Estepona, wat met de auto ongeveer een uur rijden vanaf Malaga Airport is.
Waarom Estepona?
Hier heb ik eigenlijk niet echt een duidelijk antwoordt op. Tijdens mijn sollicitatiegesprek met het makelaarskantoor waar ik stage bij ging lopen, gaven ze aan dat ze in Mijas en Estepona stagiaires nodig waren. Ik had aangegeven dat ik wel in één van deze steden zou willen werken, na even wat rondneuzen op google heb ik gekozen voor Estepona. Eigenlijk puur omdat het er op de plaatjes mooi uitzag en aan de kust lag. Dit klinkt misschien raar maar ik was tot op heden nog nooit in Spanje geweest, alles was nieuw voor mij.
Estepona is een stad met ongeveer 70.000 inwoners. De stad is onder andere bekend door de muurschilderingen die je door de hele stad kan zien. Ik heb er zelf een aantal gezien en het is heel erg indrukwekkend om te zien. Wat mij ook opviel is dat de stad heel schoon is, dagelijks zijn er mensen aan het werk die de straten en parken schoon en netjes houden. Ook zijn de mensen heel erg vriendelijk en behulpzaam, met handen en voeten werk probeert men je altijd te helpen tot zover ze kunnen. Zelf ‘s avonds voelt de stad in mijn opzicht erg veilig aan. Ik heb mij geen enkele keer onveilig gevoeld.
COVID-19
Helaas heb ook ik, net als meerdere studenten, mijn stage moeten onderbreken van wegen het corona virus. Ik vond deze beslissing heel erg moeilijk om te maken. Omdat ik het heel erg naar mijn zin had op stage en ik had ondertussen een hele goede band opgebouwd met onze team-assistant Amber Jacobs. In eerste instantie was ik van plan om te blijven.
De situatie verslechterde echter in een rap tempo, binnen drie dagen was het reisadvies vanuit Nederland voor Spanje op oranje gezet, wat betekende dat je er alleen nog heen mocht reizen als het noodzakelijk was. Ook kreeg ik vanuit mijn school een serieuze e-mail die me aan het denken had gezet.
Ik heb toen heel lang gebeld met mijn ouders en mijn stagebegeleider en heb toen uiteindelijk wel de knoop doorgehakt om naar huis te gaan. Wat de beslissing iets makkelijker maakte was dat mijn ouders hadden gezegd dat ik terug mocht komen zodra de situatie weer goed was. Tot op de dag van vandaag houd ik hoop dat ik weer terug kan. Zolang je ergens in blijft geloven, geloof ik zelf dat het uiteindelijk ook gebeurt!
Mocht je meer informatie willen over de stad of andere zaken in en om Estepona? Bekijk dan de locatiepagina!
Muchas Gracias!
